توپاک آمارو شکور (به انگلیسی: Tupac Amaru Shakur)‏‏ (۱۶ ژوئن ۱۹۷۱ – ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۶) خواننده نامدار و تاثیرگذار موسیقی هیپ‌هاپ بود که بیشتر با نام مستعار توپاک (2Pac) یا ماکاولی (Makaveli) شناخته می‌شد. میزان فروش آلبوم‌های وی تا به امروز ۷۵ میلیون نسخه بوده‌است و به عنوان یکی از پرفروش‌ترین هنرمندان موسیقی در جهان به شمار می‌رود. شکور علاوه بر موسیقی و فروش بالای آثارش، بازیگر و فعال اجتماعی نیز بوده‌است. ترانه‌های شکور عمدتاً درباره مضامین گوناگونی چون بزرگ شدن در خشونت و فقر، سختی‌های زندگی در محله‌های زاغه نشین، نژادپرستی، مشکلات اجتماعی و درگیری و رقابت موسیقیایی با سایر خوانندگان است. فعالیت او از سال ۱۹۹۰ به عنوان یک رقاص و پشتیبان در گروه موسیقی هیپ هاپ دیجیتال آندرگروند آغاز شد. از وی همچنین به عنوان یک مدافع برابری اجتماعی و حقوق بشر نیز یاد می‌شود.

در سال ۱۹۹۳ وی به اتهام تجاوز جنسی به یک و نیم تا چهار و نیم سال زندان محکوم شد، هرچند خود وی این اتهام را رد می‌کرد. پس از گذشت یازده ماه از دورهٔ محکومیت توپاک در زندان، وی به یاری دادگاه تجدید نظر مالی از جانب ماریون سوج نایت، مدیر عامل شرکت نشر موسیقیایی دث رو، از زندان آزاد شد. در ازای کمک سوج نایت جهت آزادی وی، شکور قبول کرد که برای شرکت دث رو سه آلبوم منتشر کند.

در سال ۱۹۹۴ در لابی یک استودیوی ضبط موسیقی واقع در نیویورک، شکور پنج بار هدف شلیک گلوله قرار گرفت. شکور پس از این ترور به چهره‌های دیگر موسیقی رپ شک کرد چرا که قبل از وقوع حادثه احتمالی به وی هشدار ندادند. این چالش‌ها منجر به برقراری رقابت شدید موسیقیایی میان وست کوست و ایست کوست در ایالات متحده شد.

شب سیزدهم سپتامبر ۱۹۹۶ در محدوده شهری لاس وگاس، شکور چهار بار متوالی در حالی‌که داخل ماشین نشسته بود هدف شلیک گلوله قرار گرفت. وی شش روز پس از نارسایی تنفسی و قلبی در دانشگاه پزشکی نوادا درگذشت.

زندگی‌نامه

لسانه پاریش کروکس (که در سن ۶ سالگی اسم توپاک را، از اسم رییس اینکاها، توپاک آمارو دوم که در قرن هجدهم فرماندهٔ جنگ در مقابل اسپانیایی‌ها بود گرفت) در ۶ ژوئن ۱۹۷۱ به دنیا آمد.

آفنی مادر او عضو گروه پلنگ‌های سیاه (Black Panthers) بود. وقتی که او باردار توپاک بود، به علت بمب گذاری به ۳۰ سال زندان محکوم شد. ولی بدون وکیل، از خودش دفاع کرد و یک ماه قبل از تولد توپاک از زندان آزاد شد.

توپاک تا سال ۱۹۹۴ پدرش را نمی‌شناخت.

توپاک هم طبق عقاید گروه پلنگ‌های سیاه بزرگ شد. او به همراه مادر و خواهر ناتنی اش در فقر بزرگ شد و باید به جاهای مختلف نیو یورک پناه می‌آورد.به همین دلیل همیشه دوست‌های کمی داشت و همیشه به فکر شعر گفتن و نوشتن خاطره بود.

در ۱۲ سالگی به یک کمپانی تئاتر پیوست. در ۱۵ سالگی با مادرش به بالتیمورا در مری لند رفت و در مدرسهٔ هنر بلاتیمور قبول و تبدیل به یک شاگرد دوست داشتنی شد.در همان جا بود که اولین قطعهٔ رپ خود را با اسم "MC New York" ساخت. دو سال بعد آفنی توپاک را برای زندگی با خانوادهٔ یکی از دوستانش به مارین سیتی در کالیفورنیا فرستاد. همان جا بود که توپاک زندگی عادی را از دست داد و کم تر قانون را رعایت می‌کرد.

ولی خیلی زود آن مکان را ترک کرد و شروع به پخش مواد مخدر در خیابانها کرد . در همین زمان بود که با افرادی دوست شد که او را در ساخت آهنگ‌های رپ کمک کردند.مانند ری لوو که با یکدیگر یک گروه رپ به نام "استریکتلی داپ" درست کردند. اولین باری که یکی از آهنگ‌های توپاک به نام "This is an EP" در یک سی دی ضبط شد، سال ۱۹۹۱ بود. این سی دی برای گروه "دیجیتال آندرگراند" بود.

به سوی شهرت 

در اواخر ۱۹۹۱ توپاک ۲۰ ساله با آلبومش به نام "2Pacalypse Now" مشهور شد. خیلی از آهنگ‌ها مشکلات نژاد پرستی و زندگی در حاشیهٔ شهرها را مطرح می‌کرد. این آلبوم پس از معرفی آن توسط جوانان به هم بسیار شهرت یافت. با این که توپاک میخواست در آلبوم خودش سختی‌هایی که جوان‌های سیاه پشت سر میگذاشتند را مطرح می‌کرد، خیلی از قسمت‌ها دربارهٔ خشونت جوان‌ها و پلیس‌ها بود. ولی این آلبوم با انتقادهای بسیاری هم رو به رو شد و پس از این که یک پسر جوان پلیسی را کشت و گفت که از این آلبوم ایده گرفته‌است، این انتقادات به اوج خود رسید.

در اکتبر ۱۹۹۱ در اوکلند دو پلیس به توپاک تذکر دادن چون بدون توجه به چراغ راهنمایی از خیابان گذشته بود و پس از آن توپاک به آن‌ها گفت : "Fuck y' all". توپاک در آن جا کتک مفصلی خورد و مجبور به پرداخت ۴۲٬۰۰۰ دلار جریمه نقدی شد.

در ۱۹۹۳ توپاک با دو پلیس درگیر شد. ولی پلیس‌ها در حال انجام وظیفه نبودند. با این حال شکایات بسیار شدیدی علیه توپاک مطرح شد. ولی پس از این که مشخص شد دو پلیس مست بودند، پرونده بسته شد.

آلبوم بعدی توپاک به نام "Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z" بود و در آهنگ‌های "hit I Get Around" و "Keep Ya Head Up" خودش را یک آدم خشن معرفی کرد.

توپاک به همراه دوستانش به نام‌های بیگ سایک، ماکادوشیس و برادر ناتنی خودش موپریم آلبوم بعدی خودش را به اسم "Thug Life : Volume ۱" با کمپانی اینتر اسکوپ در ۱۹۹۵ بیرون داد. یکی از خالکوبی‌های توپی THUG LIFE بود به معنی "The Hate U Give Little Infants Fuck Everybody".

دشمنی‌ها و رقابت‌ها

توپاک در طول زندگی دشمنان زیادی داشت اما مهم‌ترین دشمنی اش با نوتوریوس بی.آی.جی و کمپانی پشتیبانش Bad Boy Records بود.این دو نفر در ابتدا دو دوست صمیمی بودند وقتی نوتوریوس بی.آی.جی هنوز ناشناخته بود. وقتی توپاک در زندان بود از حرفهایی که نوتوریوس بی.آی.جی و پاف ددی دربارهٔ او به روزنامهٔ ویبه زدند عصبانی شد. به علت مشکلاتی که با قانون داشت می‌خواست از "بازی رپ" بیرون بیاید اما با شنیدن حرفهایی که پاف ددی و نوتوریوس بی.آی.جی در بارهٔ او زدند تصمیم گرفت باز گردد و انتقام خود را بگیرد.

وقتی داشت فیلم "Poetic Justice" را با جنت جکسون بازی می‌کرد، توپاک انجام تست ایدز خود داری کرد. توپاک می‌گفت که مردان دیگر هم این تست را انجام نداده بودند. پس جنت از دست توپاک ناراحت شد و پس از پایان فیلم دیگر با او حرف نزد. ولی توپاک در آهنگ "I Got My Mind Made Up" از او معذرت خواهی کرد.

از طرف دیگر توپاک دشمنی خودش را با نوتوریوس بی.آی.جی ادامه می‌داد و در آهنگ "Hit 'Em Up" به این که با زن نوتوریوس بی.آی.جی - فیت ایوانز -خوابیده اشاره کرد.بعد از مرگ بیگی،۶ ماه بعد از مرگ توپاک، فیت و پاف ددی، آهنگی به نام "I'll Be Missing You" به یاد نوتوریوس بی.آی.جی ساختند.

توپاک با دکتر دره هم کمی مشکل داشت.دکتر دره در کمپانی دیت رو تهیه کننده بود.به نظر توپاک دکتر دره در دیت رو هیچ کاری نمی‌کرد و از زحمت بقیه پول در میاود. هم چنین وقتی که دکتر دره از شهادت به نفع اسنوپ داگ در دادگاه خودداری کرد، از دست او بسیار عصبانی شد. هم چنین توپاک در چند آهنگش به همجنس بازبودن دکتر دره اشاره کرد.

توپاک از ماپ دیپ هم انتقاد کرد.زیرا ماپ دیپ توپاک را در یک کنسرت مسخره کرد و توپاک جواب خود را در "Hit 'Em Up" داد. ولی ماپ دیپ پس از مرگ توپاک نظرش را عوض کرد و به او بسیار احترام گذاشت.

سال‌های آخر

در دسامبر۱۹۹۴، توپاک به تجواز به یک زن در هتل متهم شد.و در فوریهٔ ۱۹۹۵، توپاک به ۴ سال زندان مجکوم شد. ولی قبل از تصویب حکم دادگاه، در کنار یک استودیوی ضبط در نیویورک، به توپاک حمله شد و ۵ گلوله به سمت او شلیک شد. توپاک در یک مصاحبه به یاد آورد : در شب ۳۰ نوامبر ۱۹۹۴، او به همراه یکی از دوستانش و مدیر برنامه‌هایش، برای ضبط کردن یک سری آهنگ به استودیو رفتند. وقتی داشتند وارد استودیو می‌شدند، دو نفر به آن‌ها نزدیک شدند.توپاک فکر می‌کرد که آن‌ها پلیس‌های امنیتی استودیوی نوتوریوس بی.آی.جی هستند. آن دو نفر توپاک و دوستانش را مجبور کردند که روی زمین دراز بکشند.ولی هدف آن‌ها توپاک بود.به همین دلیل به توپاک ۵ گلوله شلیک کردند و تمام جواهرات و پول‌های او را دزدیدند. توپاک با کمک دوستانش، از آسانسور بالا رفت تا به نوتوریوس بی.آی.جی، پاف ددی و لیل سزار برسد. توپاک می‌گفت که دوستان او کمی مشکوک به نظر می‌رسیدند.انگار که آن‌ها تعجب کرده بودند که چرا او هنوز زنده‌است. ولی به شکلی معجزه آسا توپاک زنده مانده بود.بر خلاف نظر پزشکان، او پس از چند روز از بیمارستان بیرون آمد و چند روز بعد با صندلی چرخ دار به دادگاه رفت تا حکم دادگاهش را در مورد تجاوز به آن زن گوش کند.

در زمانی که توپاک در زندان بود، آلبوم او به نام "Me Against The World" منتشر شد.توپاک تنها خواننده‌ای بود که وقتی در زندان بود، آلبومش در برترین‌ها شمارهٔ ۱ بود. در همین زمان با کیشا موریس که مدت زیادی بود با هم نامزد بودند هم ازدواج کرد. در اکتبر پس از ۸ ماه زندان، توپاک با کمک رییس دیت رو رکوردز - سوگ نایت - از زندان بیرون آمد.سوگ برای آزادی توپاک ۱٫۴ میلیون دلار پرداخت کرد و توپاک هم مجبور شد که سه آلبوم برای دیت رو بسازد.بنابراین پس از آزادیش بلافاصله شروع به کار کردن کرد و در ۱۹۹۶، آلبوم "All Eyes On Me" را بیرون داد.

آخرین آلبومی که توپاک بیرون داد،"The Don Killuminati: The ۷ Day Theory" بود که ۲ ماه پس از مرگ او منتشر شد.در خیلی از آهنگ‌های این آلبوم مرگ خود را پیشینی کرده بود. میگویند که ساخت این آلبوم ۷ روز طول کشید و مهم‌ترین آهنگ آن "Hail Mary" در نیم ساعت ساخته شد.این آلبوم بیش از ۵ میلیون فروش کرد. توپاک داشت یک هنرپیشهٔ حرفه‌ای هم می‌شد.از ۱۹۹۱ تا ۱۹۹۶، توپاک ۷ فیلم بازی کرد.

مرگ

توپاک پس از تماشای یک مسابقه بوکس بین مایک تایسون و بروک سلدون با شلیک چند گلوله از یک کادیلاک در لاس وگاس در نوادا، در ۷ سپتامبر ۱۹۹۶ به زخمی شد و پس از ۶ روز در بیمارستان دانشگاه نوادا در ساعت ۴ و ۳ دقیقهٔ صبح در ۱۳ سپاتامبر وقتی که تنها ۲۵ سال داشت درگذشت.

میگویند کسانی که به او گلوله شلیک کردند از آدم‌های ایست کُست (مخصوصاً نوتوریوس بی.آی.جی) بودند که بسیار با هم رقابت داشتند. پلیس لاس وگاس با این که هنوز رسماً این پرونده را نبسته‌است، به این نتیجه رسیده که کریپس، یکی از گروه‌های تبهکار لوس آنجلس، او را کشته.

چند ساعت قبل از حمله، توپاک در یک دعوا به همراه نفرات بلودز (یک گروه تبهکار دیگر لوس آنجلس که با کریپس رقابت داشت) در مقابل گروهی دیگر شرکت داشت. باید اشاره کرد که توپاک و دیت رو امنیت خود را به تبهکاران بلودز واگذار می‌کردند. از طرف دیگر نوتوریوس بی.آی.جی و بدبویز وقتی که هنوز در کالیفرنیا زندگی می‌کردند، امنیت خود را به تبهاکاران کریپس واگذار می‌کردند. در یک گزارش روزنامهٔ لاس وگاس تایمز، به این نتیجه رسیده است که نوتوریوس بی.آی.جی، که او هم در آن زمان در شهر بود، حاضر شده که برای کشتن توپاک به کریپس پول بدهد.

توپاک که پس از حمله در سال ۱۹۹۴، همیشه همراه خودش چند محافظ شخصی و جلیقهٔ ضد گلوله حمل می‌کرد، آن شب هیچ کدام را همراه نداشت . دلیل این موضوع هنوز یک معماست. نکتهٔ جالب این است که نام آخرین آلبوم او "The Don Killuminati: The Seven Day Theory " بود که اگر حروف آن را جابجا کنیم این جمله به دست می‌آید : "OK on tha ۷th u think I'm dead yet I'm really alive" که معنی آن می‌شود : تو فکر می‌کنی که من در روز ۷ می‌میرم ولی من هنوز زنده‌ام. شمارهٔ ۷ در چند جای دیگر هم وجود دارد مانند : ۷ سپتامبر به او تیر زدند. از ۱۲ تیر ۷ تیر به او نخورد. او در ۴:۰۳ صبح مرد که جمع آن ۷ می‌شود. همچنین او در سن 25 سالگی مرد که جمع 2و5 هم 7 میشود. البته خیلی‌ها در مرگ توپاک شک دارند و با توجه به چند عکس و فیلمی که بعد از مرگ توپاک او را زنده نشان میداد عقیده دارند که اون هنوز زنده است. توپاک اواخر عمر خود خیلی به ماکیاولی علاقه‌مند شده بود ماکیاولی فیلسوف ایتالیایی بود که همه فکر میکردند که در سن 25 سالگی مرده اما او دوباره بعد از18 سال (در سن 43 سالگی) برگشت وانتقام خود را از دشمنانش گرفت به همین دلیل خیلی‌ها معتقدند که توپاک نمرده و میخواد از روش ماکیاولی استفاده کند همچنین وقتی مادرش جنازهٔ توپاک را دید گفت که او پسرش نیست با این حال اگر توپاک بخواهد دوباره برگردد باید سال 2014 که بازهم جمع 2و1و4 برابر با 7 میشود برگردد چون 43 سالش میشود و 18 سال از مرگش میگذرد.

جالب این است که تعداد آهنگ‌هایی که پس از مرگ توپاک از او بیرون آمد بیش تر از تعداد آهنگ‌هایی است که قبل از مرگش بیرون آمد و آهنگ‌های او هنوز هم در تمام دنیا ریمیکس می‌شوند.

در ۱۴ نوامبر ۲۰۰۳ فیلمی دربارهٔ او به نام "Tupac : Resurrection" ساخته شد که زندگیش را با صدای خودش تعریف کرد.

باید دقت داشت که در یکی از معروف ترین ترک های نوتوریوس بی.آی.جی که همراه با فیفتی سنت آن را پر کرده است در طی آهنگ صدای شلیک هفت گلوله شنیده می شود. همچنین در یکی از ترک های اسنوپ داگ که از افراد وست کُست به شمار می رود نیز صدای شلیک هفت گلوله شنیده می شود.

آلبوم‌های پس از مرگ